خواب‌های خاکستری

پس چرا هر چه کش به این دست‌ها و تن می‌دهم نیستی؟ چرا هر چه می‌نویسم می‌کشد به تو و هر چه نگاه می‌کنم شکلی از تو را تکرار می‌کند؟ همه‌جا در آتش است و عصیان، همه‌جا خراب است و می‌ترسم تمام بشود این دنیا و دستم به تو نرسد. من تمام ترس‌ها را شناخته‌ام با تو و این تمامت، هرگز تمام نمی‌شود. امیر احمد کامیار + بیروت. تمام منبع